ey şu Kaf Dağının ardına gizlenen gönlüm
düş gel artık ovalara, dolaşma o dağ yamaçlarında
üşürsün, bürünürsün yalnızlığa da
bulamazsın bir çare gönül kapılarında
bir dinlen, nefes al, sığ sulardan başla
çıkışı vardır bu yamacın, inişi asla ve kat’a
ancak düşersin, unutma
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta