Düşlerimle kanat çırpıyorum.
Ben acılardan bir kez daha geçiyorum.
Üzerimde kazağım, yol bana uzak.
Nerede çivilenmiş duygular.
Acaba hislerin evi var mı?
Her bakışa kurban olan biz değil miydik?
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu felsefik karasevdanın hasretin bekleyişin seranatı sayılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta