Garipleşti insanlar, ölüm sevmez oldular,
Tuhaf tuhaf insanlar hanelere doldular.
Ne maziyi okurlar, ne bakarlar atiye,
Zannetti insancıklar, böyle mutlu oldular.
Herkes yapar bir kondu, şu kısa hayat için,
Her fertte farklı konut, modeller yüzler biçim.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
