Yalnızlığı kazıyınca, altından çıkan sen,
Kıyıya bağlanmış, eski bir kayık, ne deniz benim, ne zaman. Eskiyip çürüyor Gölgem..!
Gölgem ile tartışıyorum.! Fikirlerim, zamanın içine sığmıyor, bir boşluk, boşlukta boğuşan bir adamım o kadar!.
Yağan yağmurlar, eskisi kadar ıslatmıyor artık.
Sokağın, su birikintilerinde ömrüm. Sıçratıyor yabancı postallar, sokak taşlarının arasına dağılıyorum..!
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi