İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Avut beni ey rüzgâr, yel alsın kara bağrım,
Ufuklara daldıkça, dinsin biraz kalp ağrım,
Alıp götürsün beni, kurduğum tatlı hayal,
Dağılsın aşka dair, içimdeki infial.
Öyle bir yer olsun ki, gittiğim o sır mekân
Ne bir ihanet olsun, ne yaşanacak hicran.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sen uyurken dün gece, tatlı rüyalardayken,
Seni düşünüyordum, hayal kurup yine ben.
Gökyüzü yıldız yıldız, parlasa da yüreğim,
Kara kaygılardaydı, bilemezsin ki neden?

29 Şubat 1988-Pazartesi/Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Çocukluk bitti çoktan, gençlik de geçip gider,
Bitmeyen tek hasretlik, hep benimle beraber.
Yine pas geçti gitti, Postacı Tahir Amca,
Demek ki yok elinde, Almanya’dan bir haber.

25 Mart 1983- Cuma / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bu da ayrı bir sevdam, hiç farkı yok yârimden,
Aşığım vatanıma, yalnız kalmasın anne!
Kimi zaman kurşunlar, uçuyor üzerimden,
Vurulursam ağlama, hain gülmesin anne!

Dağlar mekânım benim, kucağında yatarım,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sordun mademki dinle, başın maziye yasla,
Geçti gitti günlerim, hasretliğinden yasla.
Bir daha kavak yeli, esmedi hiç başımdan,
Sevmedim, sevemedim; başka birini asla...

11 Haziran 1988 – Cumartesi / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Dönmem bir daha geri, bunu böyle iyi bil,
Boş yere hiç yalvarma, çekil önümden çekil,
Adını bir kez daha, anarsam da namerdim,
Bir hiçsin benim için, artık sevgili değil.

4 Kasım 1984 – Pazar / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gönül seni neyle teskin eyleyim,
Gitti yâr dediğin el oldu çoktan.
Hiç haber yok sorma nerden bileyim,
Geçti günler, aylar; yıl oldu çoktan…

Arasan ne çare, bulsan ne çare,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yol bütün çiçekleri, bahçem de talan olsun,
Varsın bülbül de yansın, gül için nalân olsun.
Geriye bir hatıra, kalmasın ikimizden,
Unutalım her şeyi, aşkımız yalan olsun.

10 Ocak 1989 – Salı / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir hileye kanmıştık, tarihin bir devrinde,
Tutsak olduk düşmana, kendi vatan yerinde.
Bir gece yola çıktık, tutsaklıktan kurtulup,
Aştık sarpça dağları, bir geçitten yol bulup.
Nüküz ile Kayan Han, yurt buldu bize o gün,
Birleştiği bir yerdi, burası yerle göğün.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gittin sessiz sedasız, söndü güneşim ayım,
Göçtü başıma o gün, gönül tahtım, sarayım.
Kapanmış bütün yollar, yıkılmış tüm köprüler,
Ne gelen var ne giden, seni kimden sorayım.

22 Mart 1986-Cumartesi / Ankara

Devamını Oku