İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Yaşayıp doyamadan, tez gelip geçti bahar,
Ömrümüz kışa girdi, saçlarda bembeyaz kar.
Geçmiş pişmanlıklardan üşüyorsa yüreğin,
Ara da bul aşkımı, ısıt üzerine sar!

11 Şubat 1991- Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Uzanıp sırt üstüne, yıldızlara dalmışım,
Toplayıp her birini, saçlarına salmışım.
Mah yüzüne bakarken, geçmiş bir hayli vakit,
Gecenin ayazında, bir başıma kalmışım.

Ekim 1990 - Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kimi yığılıp kalmış, daha yolun başında,
Kiminin umudu, sabrın çatlak taşında.
Neyleyim değişmiyor, bu dünya böyle dostum,
Kiminin saadeti kiminin gözyaşında.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Seni ne çok sevmiştim, hatırlar mısın hani?
Bir sızıydın içimde, herkesten gizlediğim,
Gizemli bir çiçektin, dağ başında yabani,
Bir gün bile görmesem delice özlediğim.

Tutulmuştum bir kere, kara kaşın gözüne,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Giden gitti ey gönül, ağlasan da nafile,
Gözyaşın neye yarar, kan olup aksa bile.
Geçti bahar ayları, erdi mevsim hazana,
Güller soldu dalında, bir bir döndü gazele.

5 Ağustos 1989 – Cumartesi / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Masmavi bir denizdi, baktığında gözlerin,
Dalıp da kaybolurdum, öyle engin ve derin.
Meltemler eser iken, seni benden ayırdı,
Neydi bilmem bu kadar, bana kastı kaderin?

16 Nisan 1988 - Cumartesi / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hangi yara kapanmaz, kanar durur müebbet?
Gönül yaram da bir gün kapanacaktır elbet!
Unut gitsin her şeyi, anma artık adımı!
Mahşere erteledim, seninle muradımı.
Git ellerin yari ol, sana hasret kalayım,
Ardından yaş dökersem, adı namert olayım!

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İşte kendimi yazdım, duysun âlem adımı!
Ziyanı yok bir tek sen, unutsan da gam değil.
Zevk edinip derdini, terk ettim muradımı,
Ellerim ellerini, tutmasın tasam değil.

Tutuşup alev alev, yansa da bu yüreğim,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gençlik de geldi geçti, yemyeşil bahar gibi,
Ağarmakta saç, sakal; ince yağan kar gibi,
Takılır bir noktaya, dalar bazen gözlerim,
Yitip gitmiş yılları, yeniden arar gibi.

4 Nisan 2005 – Pazartesi / İZMİR

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Adilsen Recep Amca, evinde taraf tutma,
İnsaflıyım diyerek, boşuna yalan atma,
Kirayı hep ben verdim, onlar beleş oturdu,
Odamda süleymancık, mutfakta kara fatma

30 Nisan 1988 – Cumartesi / Ankara

Devamını Oku