Kapılar suratımıza kapandığından beridir ağzımızda yorulan sesimizi uçurumlara taşıyoruz gün boyu
Ağacı ağaçla
Kayayı kayayla
Kendimizi kendimizle dövüştürerek mağlûp olana acıyarak sarılıyoruz
Kapılar suratımıza kapandığından beridir mantıklı ıslanmıyoruz
Varla yok arasında bir yerdir şimdi yaşam ve öfke ile sevinç en hassas terazinin kefelerinde eşit basmaktadır. Sevgiler kötürüm, kavuşmalar bir cambaz ipinde acemice, çocukluk ise dikenli bir patikada son sürat yalın ayaktır.
Bu normale gidiştir elbet. Antartikada aktif bir volkan gibi, mevsimler gibi, yeryüzü, yedi kıta, yedi milyar, yetmişyedi sülale gibi,
En canlılık belirtisiyle göz kırpıp nefes alıp veren ilk insan Adem gibi artık normaldir herbiri.
Bir çocuk gibi üstü başı neşe
Neyim var neyim yok demeden
Sebepsiz yere gülüp yavaş yavaş büyümeli
Bu izmit varya bu izmit!
Bir celladın kendini astığı şehirdir
Bir bankın ve bir ağacın hiç terketmediği, sürekli kürkçü dükkanların açıldığı yerdir
Pişman ölenlerin rezilliğidir!
Ve bundan böyle,
Sevgili...
Biraz daha mantıklı üşüseydim
Ağır şartlar altında konuşmasaydım
Hangi zelzelenin enkazısın? Hangi kasırganın kopuğusun sen?
Kaç Mısırda zulumkar Firavunusun?
Boynunda ipin, bir köprünün orta yerinde hangi çağın naletisin?
Cadı mısın sen?
Nesi oluyorsun bu toplanmış faşistlerin?
Söyle kaç ortadoğuda recm taşısın sen?
Kaç erezyon oldu
Kaç sel, kaç baskın, kaç savaş zamanı oldu
Kaoslar oldu, depremler oldu
Kaç krater çukuru doldu sen gelmiyorsun
Beni duy bu amansız zamanda
Mış, miş'li gecmiş zamanın ağrıyanları ve masalın tüm kanayan ekleri burada toplandık
Suya karşı mahçup olmuş bir kuraklık bu
İki vakit arası yakılmış bir şiir, kibrit tutuşturan bir ilk hüner,
İlk kaybolma
Gece sokak ortasında
Sen hiç olmayacaksın oralarda
Sana gelen trenleri kaldırdılar
Sen yine 18'inde,
Yine birazdan kendine koşan,
Dilekleri tedarik etmiş bir ağız değilsin
Doldurdular gözlerinin krater çukurlarını
Önce köprüler inşa et sonra üstünden geç
Beyazlamış birkaç saç telini görmezden gel bu aralar
Gözlerinin önüne getirme kapı önlerini
Çok daha ihtiyaçlıyım bu sefer
Ayrılıklara doymuyor koca göbekli akşam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!