Çocuktum,
Bilemedim o yuttuklarımın keder tohumları olduğunu,
Bilemedim saklamak isterken sevgi çiçeğinin yüreğimde solduğunu,
Her şeye sahip olduğumu düşünürken
Bilemedim hayatımın boşluğa dolduğunu...
Şimdi gençliğim hep hüzün şarkıları mırıldanarak mı geçecek?
Gözlerim o simsiyah manayı hep geceden mi alacak?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu yüzden haykırışlarım isyan boyutundaydı...
İnsanlara karşı düşmanlığım bakışlardaki buz tutmuşluktan,
Doğruya uyutulmuşluktandı itiraf ediyorum..!
Uçurtmalar umudu taşımıyordu omuzlarında
Taşlara hedef tutup düşüren bendim onları,
İtiraf ediyorum umrumda değildi çocukların ağlayışları...
İtiraf ediyorum, itiraflarım kendimle hesaplaşmamdır.
Yaşadıklarımın hepsi hayatla yarışmamdandır...
İtirafların samimiyetindendir.
Kutlarım Hümeyra.
Çoktan kuruyup devrilmişti mendilini astığın dilek ağacın.
Anladın sonunda, bitmeyecekti bu dinmez sancın.
Anladın, evet anladın
Her şeye rağmen seni terketmeyeni
Ve gideceğin yerde bekletmeyeni...
bu daha güzel..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta