İşte İpildemek Şiiri - Kasım Kobakçı

Sızmak lazımdır, en koyu zifirinin içine.
Bir su damlasında, yansımak lazımdır.
*
Vakit dardır,
Üşüyen bir gönlü, ısıtmak lazımdır usulca...
*
Ruhunu yakalamak lazımdır, yıldızların ferinin.
Çözmek lazımdır, o donuk, durgun fikirleri...
*
Takılıp kalmamalı gölgelere,
Titreşmek lazımdır, tam da bu saniyede olanla...
*
Alıp ilhamı avuçlara,
Aydınlık desenler bırakmak lazımdır yarına...
*
Bir melodinin tınısı, bir desenin menevişi olmalı,
Hoş bir pırıltı kalmalı, evrenin hafızasında.
*
Bilgelerin fenerinden nasiplenip,
Yolunu yitirmişe, bir nebze ışıldamak lazımdır...
*
Bir pas sökücü misali,
Eritmeli o kör önyargıyı, büyümesin diye.
*
Hakkaniyetli olmalı,
Bir işaret fişeği, yanmalı mazlumlar namına.
*
Gece kuşu gibi, dikkatli durmalı,
Çakala kaptırmamalı, masum ceylanı.
*
Ürpermemeli münafıktan,
Ayırt etmeli cevheri, posasından..
*
Ancak idrak ile olur,
Havalandırmak, canlandırmak lazımdır o atıl beyni...
*
Tefekkür etmeli,
Gözetmeli neslini.
*
Yoksa ben de varım deyip,
Sönüp gitmek var, anlamsız bir kıvılcım gibi...
*
İşte ipildemek, bu manaya gelir dostum!