İste Şiiri - Yusuf Şeyhun

Hüzün bir çiy damlası gibi nemlendiriyor gözümü
Senden geldiğinden sıkıca kapatıyorum gözlerimi kaybolma diye bir yere
Ağlasam gidecekmişsin gibi, ağlamasam ben bitecekmişim gibi bir ikilem bu
Göğsüne taş bastırmış gibi, karabasan görüp de bağıramıyormuş gibi
Hani bağırmak istersin sesin çıkmaz ya öyle bir sessiz çığlık misali
Rüyada uçurumdan düşme hissi gibi boşluğa düşüyorsun her an
Boşluğu dolduracak bir gerçek bulamayıp bu sefer hayallere sarılmak gibi
Öğrenilmiş çaresizliğe dönüşüyor her adım sonraki adım için damarında cesaret bulamıyorsun
Bir dere kenarına oturup uzun uzun boşluğa dalıp gitmek, bir daha geri dönmemek isteği oluyor artık
Yorgunsun
tren rayında gidiyor gibi bir hayat ve sen inip artık sadece izlemek istiyorsun, zaten yaşamadığın hayatın dertsiz izleyicisi olmak istiyorsun
Adım adım son durağa yaklaştığın bu hayatta elini tutup zamanı yavaşlatacak bir el istiyorsun
Boşuna geçmiş bir ömür hissiyle boşluğu artık saracak bir yol arkadaşı istiyorsun
Masum istekler içinde yaşıyorsan da, bir çocuğa seker daha alamayan babanın olduğu dünyadaki adaletten kendine pay istiyorsun
İste, istemeyi istemek henüz imkansız değil