Sen Giderken Benim İçim Susmuştu”
Sen gittin.
Ve herkes bana “olsun” dedi.
“Zamanla geçer,” dediler.
Sustum.
Sana Hiç Söyleyemedim
Sana hiç söyleyemedim.
Kaç kere yanından geçtim,
kaç kere adını içimden söyledim —
ama dudaklarım hep sustu.
Acıya Bağımlı Kalp
Diyorlar ki,
acıya bağımlılık olurmuş.
Ben sandım ki bu sadece sabretmekti…
meğer alışmakmış,
Affetmiyorum
Kendimi bekleyişin soğuk odasında tüketiyorum.
Kırık dökük hayallerim, zamansız bir rüzgarla savruluyor, umutlarım soluyor
Günler, haftalar ardımdan soluk soluğa kosuyor,
Günleri saymak zorken,
Ağustos’ta Üşümek”
Ağustos’tu.
Hava sıcaktı,
ciğerime kadar güneş doluydu.
Tenim yanıyordu,
Sürekli seni düşünüyorum…
Sen aklımdan geçmiyorsun aslında; sanki aklımın tam ortasına kurulmuş gibisin.
Yanında kendimi öylesine iyi, öylesine güvende hissediyorum ki…
Zamanın nasıl geçtiğini bile anlamıyorum; sadece senin sesin olsun istiyorum, sadece sen konuş… hiç susma, hep anlat, hep kal istiyorum.
Beni bir tek sen anlardın, senin üzülmene de kıyamazdım annem…
Gözlerinle baharlar açardı içimde,
Bir bakışın, solgun dallara yeşil yapraklar kondururdu sanki.
Ellerinde tüm korkularım erirdi sessizce,
Parmaklarının arasında fırtınalar diner,
Karanlık geceler sabaha dönerdi.
Anne,
Ben seni en çok “Anne” diyemediğim yıllarda sevdim.
En çok da, o karyolanın kenarında durup yüzüne baktığımda…
Yüzün bembeyazdı, gözlerin kapalı.
Rüyamda gördüm seni…
Sesin, o bildiğim gibi değildi.
Biraz yorgun, biraz kırık,
Ama hâlâ içimde yankılanan tek şeydi.
Uyanır uyanmaz…
Aşk, bazen bir ses olur,
hiç duymadığın bir dilde seni çağırır.
Bazen tanımadığın birinin gözlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!