İsmet Zeren Şiirleri - Şair İsmet Zeren

Bir ıssız vadinin ortasında
Takvim yaprakları düşerken ömrümden
Birer birer hiç acımadan
Sende acıma
Sende ağlama sakın
Umutlar bitsede yşanacak bu ömür

Dudağında tebessüm,gözlerinde iftihar
Teni hala sımsıcak taze gül gibi kokar
Yaşadığın son değil bil ki cennetten bahar
Toprak ne kadar mutlu üstünde bir şehit var

Sanki ölümü değil yaşıyor bir rüyayı

Bir komitacı gibi dağ bayır
Seni arıyorum
Savaşlarda özgürlük
Bir yaban gülünde
Bir çoban dilinde
Seni duyuyorum özgürlük

Şükür edip durduk her gün az ile
Bir lokmayı verdiler bin bir naz ile
Bir başkası basmadan bir başka zile
Gelin dostlar gidelim artık menzile

Buram buram
Hasret kokan
Sevgiyle küncülenmiş
Buı sevda şiirlerini
Sana yazıyorum
Okuyormusun

Susmak istiyorum artık
Ve yanlız düşünerek konuşmak
Ama ısırgan otları karıcalandırıyor beynimi
Gel-gitler basıyor yüreğimi
Bir ay gibi gözlerin yaklaştıkça bedenime
Ayrılığın sonsuz devinimlerinde

Koşacağız çocuğum
Koşacağız yine biz
Kıracak zincirleri
Nasırlı ellerimiz
Ekmek gibi su gibi
Vatan gibi sevgimiz

Kahramanlık odur ki
Dağlar çıksa önüne
Ulaşır sevdiğine yediveren gülüyle
Kahraman odur ki
Cepheden bile
Umut sağar tanrıdan sevdiğine

İşte bütün hikaye...
Bir tadımlık yaşam ve bir avuç hüzün sadece..
Kitabemde yazan...
Yüzümdeki çizgilerin öpülesi olduğu
Bir musalla taşında...
Ben gelemem belki...

Varsın ufku kaplasın taassubun gölgesi
Varsın arşa yükselsin kara ellerin sesi
Yetmez bizi bölmeye hainlerin nefesi
Bu toprağa kök salan Kemal'lerim var..

Dayanamam hüznüne dalgalan al bayrağım