İsmet Zeren Şiirleri - Şair İsmet Zeren

Memleketim çıkmışsa musalla taşına
Suçlumu göz yaşlarım
Ağlıyorsam yarınlarına çocuklarımın
Suçlumu yumruklarım
Katil dün mü yoksa biz mi
Yoksa bizmiyiz zamanların

Düşündüğün kadar yaşarsın demiştim
Hayaller dünyasında
Sarı bir yelkene kaptırırsın
Özgür kızını
Sonra Zübeyde hanıma
Dönüşür rüyalar

yüreğin yanlız şimdi
yüreğim ıssız
gözyaşlarımı
konuk eder her gece
bu şehir
dar gelir artık

Bir ıssız vadinin ortasında
Takvim yaprakları düşerken ömrümden
Birer birer hiç acımadan
Sende acıma
Sende ağlama sakın
Umutlar bitsede yşanacak bu ömür

Dudağında tebessüm,gözlerinde iftihar
Teni hala sımsıcak taze gül gibi kokar
Yaşadığın son değil bil ki cennetten bahar
Toprak ne kadar mutlu üstünde bir şehit var

Sanki ölümü değil yaşıyor bir rüyayı

Bir komitacı gibi dağ bayır
Seni arıyorum
Savaşlarda özgürlük
Bir yaban gülünde
Bir çoban dilinde
Seni duyuyorum özgürlük

Şükür edip durduk her gün az ile
Bir lokmayı verdiler bin bir naz ile
Bir başkası basmadan bir başka zile
Gelin dostlar gidelim artık menzile

Buram buram
Hasret kokan
Sevgiyle küncülenmiş
Buı sevda şiirlerini
Sana yazıyorum
Okuyormusun

Susmak istiyorum artık
Ve yanlız düşünerek konuşmak
Ama ısırgan otları karıcalandırıyor beynimi
Gel-gitler basıyor yüreğimi
Bir ay gibi gözlerin yaklaştıkça bedenime
Ayrılığın sonsuz devinimlerinde

Koşacağız çocuğum
Koşacağız yine biz
Kıracak zincirleri
Nasırlı ellerimiz
Ekmek gibi su gibi
Vatan gibi sevgimiz