İsmet Zeren Şiirleri - Şair İsmet Zeren

Sen kendine sordun mu hiç genç adamım
Ne yaptın,neler yaptın doğoduğundan bu yana
Hep yarını düşünmekten
Hep hayal kurmaktan başka
Sen genç adamım
Acıyı çektin mi derin derin

Şafak vaktidir ihanet
Geceyi aşırdıkça
Su vadilerde yanlızdır
Yağmur...gözlerimde
Şaşırdıkça
Tan ağarırken gelir ölüm kurşunla tanıştıkça

Ya alev alev yanan
Gözlerime
Ne diyeceksin
Öyle büyüksün ki
İçimde
Girmeden

Sigaraların dumanına sor
Hiç düşünmeden
Zamanın bonkörlüğünü
Ve sonra yürü
Bir içeri
Bir dışarı

bebeğimdi
yağmurdaki adam
ve sızlıyordu
ayaklarından
gözlerine yanlızlık
içimdeki

Parlıyor başımın üstünde bir ışık halesi
Patlıyor uzaklarda bir topun yedi paresi
İniyor gözlerimden usulca bir gönül yaresi
Anladım ki şehitlikmiş ayrılığın çaresi

Her gece kabrimin üstünde bir mum yanacak

Bugün/belkide dün
Yaşam gibi ölümde
Vermedi hiç ödün
Hep aynı gemide
Hep aynı mevzide
Ama hala yanlız

Memleketim çıkmışsa musalla taşına
Suçlumu göz yaşlarım
Ağlıyorsam yarınlarına çocuklarımın
Suçlumu yumruklarım
Katil dün mü yoksa biz mi
Yoksa bizmiyiz zamanların

Düşündüğün kadar yaşarsın demiştim
Hayaller dünyasında
Sarı bir yelkene kaptırırsın
Özgür kızını
Sonra Zübeyde hanıma
Dönüşür rüyalar

yüreğin yanlız şimdi
yüreğim ıssız
gözyaşlarımı
konuk eder her gece
bu şehir
dar gelir artık