İsmet Zeren Şiirleri - Şair İsmet Zeren

Seni sevdik ey yaralı çocuk
Gözlerimiz kan çanağı
Seni bekledik geceler boyu ey çocuk
Bu aşk bizi bitirdi ekinlerde
Bağ bozumlarında tükendik ey çocuk
Sular dağlara doğru aktıkça

Adaleti terazide tartanlar
Kalemide ortasından yontarlar
Terazi tartınca darasız tartar
Kalem kırılınca parasız yontar

Bir ses duydun mu
Bir gürültü
Bir tıkırtı
Bil ki o benim

Bir fısıltı duydun mu

Zehir akıyordu gözlerinden
Gözyaşı yalan
Yalandı çırpınışın
Haykırış yalan
Sen bana hiç inanmadın ey yar
O yemin yalan

Azalırken insanlarda güven duygusu
Doluyorken yüreklere zulüm korkusu
Sarmışken beyinleri ölüm uykusu
Karanlığa ışığın adı öğretmen

Bilgeliğe giden yollar hızla uzarken

Başladığında her şey
Ağlıyordun
Bitti
Hala ağlıyorsun
Çocuklar doğduğunda
Büyüdüğünde

Soğuk gecelerin sabah ayazında
Hep seni aradım
İstanbul sokaklarında
Havaya karışan nefesim
Uykusuzluktan yorgun gözlerim
Hep seni aradı

Saçaklarından
sevginin
ayrılık
sarkıyordu
Göremedim
Affet....

Hain varsa bu toprakta bitmez cenk
Yiğit varsa al bayrakta solmaz renk
Eğsin diye baş kaldırmış engerek

İnanç gerek, iman gerek, kan gerek
Gurur gerek, onur gerek, şan gerek

Bugün/belkide dün
Yaşam gibi ölümde
Vermedi hiç ödün
Hep aynı gemide
Hep aynı mevzide
Ama hala yanlız