İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

O gece gök yüzü gürledi durdu
Şimşekler çaktı Yıldırımlar vurdu
Yerden aldığını gök te savurdu
Yanımda Babam var dı hiç korkmadım

Hayat zor, dertler büyük, dağlar yüce

El uğraşsın
El çalışsın
El yarışsın
Sen seyreyle

Dünya hali

İçimde bir neşe var kıpır kıpır
Engelleri yıkacağım bu gece
Heyecan dorukta aklım karışır
Yıldızları yakacağım bu gece.

Sen nazeyle yuvayı yükseğe kur

Merve ile Nisa ikisi kadeş
Aralarındaki yaş farkı sade beş
Biri havalı diğeri tellidir
İkisi güzelliğinden bellidir.
Abla küçük kardeşi çok severdi
Kıskandığından üstüne düşerdi

Sen bir gül'dün
Ben dikenin
Korurudım seni
Korkardım kopartacaklar diye
Nekadar korusamda
İşte sonumuz

Sensizlikte anladım;
Gecenin karanlık ve soğukluğunu,
Yalnızlığın ağırlığını,
Korkutucu varlığını.
Duvarların devleştiğini,
Kalbimin gümbür, gümbür çırpındığını,

Deryalardan bulutlara
Bulutlardan topraklara
Topraklardan bardaklara
İçtiğim her yudum suya
Çok şükür Elhamdülillah.

Kayalara yalnız keklik konanda,
Şakıyarak seni öter Elifim.
Avcı olup aşka kement atanda,
Ceylan diye seni tutar Elifim.

Bilmiyorum ne zamandır vurgunum,

İçteki kir dışa çıkmış
Harar gibisin be adam.
Nasihatler boşa çıkmış
Duvar gibisin be adam.

Dövsem sövsem sulanırsın

Adam tanırım herşeyden haberdar
Dünyanın anasını satmış gibi.
Bir sosan nekadar marifeti var
Her herzeden bir parmak tatmış gibi.

Sinirlense etrfı yakar yıkar