İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

Köşe bucak yar ararım
Kurda kuşa yol sorarım
Bulamasam ne yaparım
Güzel Tokat Şirin Tokat
Söyle bana yarim nerde.

Bülbül kafeste tutsak
Gül dalından kopunca
Ne yapsak nasıl tutsak
Sararıp solar gonca.

Gonca tutsak olunca

Allah inancına bakmaz
Kuluna rızkını verir
Kulunun haddine düşmez
İsteyeni boş çevirir.

Kul hata ederse Hak'ka

Ben Dünyaya gelirken
Anam Ağladı.
Dünyanın çilesiyle boğuşurken
Anam ağladı.
Göçüp giderken
Anam ağladı.

Senin olsun helalından
Terin damlasın alnından
Başkasının zararından
Sakın ha sakın kâr etme.

Sor öğren bilmediğini

Kimine felakettir kar
Kimine de rahmet yağar
İkisinden önemlisi
Her pisliği beyaz yapar.

Taşmadan pişmek lezzeti artırır
Köz'e dayanacak taban var ise.

Sen işle, vernezse toprak vermesin
Boz'a dayanacak saban var ise.

Misafiri varsa eğer
Zengin lokmaları sayar
Fakir nesi varsa koyar
Kendi ekmekle doyar

Banmamıştır bal'a yağa

Beden uykuyla tanıştı
Uykuya şeytan karıştı
Yorgan çarşafa dolaştı
N'olacak benim hallarım.

Sağ ayağım sola gider

Saflık vardı o zaman
Güller beyazdı,
Aşklar bembeyazdı.
Birde sen Gülbeyaz.
İhanetsiz ve kuşkusuz.
Saf ve bembeyaz.