İsmet Anik Şiirleri - Şair İsmet Anik

İçten içe volkanım, dışımdan kül
Her zaman yare meyil alan şakül
Kaşlara inip göze bakan kakül,
Yanlara tarama, o benim işte.

Su oluben Deryasına akar ya

Beni sevmek zordur demiştim sana
Bir kez tutulursan kurtulamazsın.
Musallat etme gönlümü gönlüne
Sonra istesende kurtulamazsın.

Taş kalpliyimdir yumuşatamazsın

Yetmişaltı hava soğuk
Çankırı'ya ilk yolculuk
Eleleyiz iki çocuk
Yuvasından kuş uçunca
Beni hatırla Zelişim.

Yüce yaratıcı mahlukatı yaratır
İnsanı da Eşref-i mahlukat tanıtır.
Bazı iansanlar mahluk olduğunu bilirler
Eşreflikten bihaberler.
Ayıya dayı der gorile amca
Bilmem kardeşi hangi karınca.

Vakit doldu ecel söktü kökümü
Sağdan soldan amelimin dökümü
Günahıyla sevabıyla yükümü
Aldım; verelini mahşer durağı.

Veren alır itirazım yok, sözüm yok

Yar ben sana küsememki
Kahrın acı kahvem olur.
Ne anlatsam, ne desemki
Cefaların sefam olur.

Canım da sen cananımda

Acım var yerinde, sevda tadında
Sevmekten ötesi nedir bilirsin
Ben hazırım her ne varsa sırada
Benim ile sevdalara varmısın.

Yolumuzda ne varsa bahtımıza

Necip olsaydı bu Millet
Sade Sakarya kalkmazdı
Volga, Tuna ilelebet
Türk'ten izinsiz akmazdı

Türk'üm Fazıl'ım mahirim

Ben çalışırım neslime
Neslim çalışır nefsine
Devran dönerse tersine
Ben giderim sen gelirsin.

Huzur için huzursuzluk

Seni cennetten gönderdi
Cennet kokusundan sürdü
Allah seni bana verdi
Ninni cennet gülü ninni

Sana zikir söyleyeyim