Eski bir
Şiir kitabının sayfaları
arasına yazılan
küçük sevgi notları,
Büyük bir aşkın son kırıntıları....
(-ymış meğer)
Vazgeçmek zor değil, vazgeçtiklerim bunu bilir demiş şair…ve devamında vesair.
Hep geride kalan vazgeçilen bilir zaten bu duyguyu, avuçlarını açınca kelebekler uçacakmış gibi durur, öyle kaybolur gider hayatından. Hep diken üstündedir giden oysa, asıl vazgeçen kendi değilmiş gibi beklerde durur… bir ses, bir seda, bir mesaj
Oysa geri almak zordur bir şeyleri, keşke saatleri geri alabildiğimiz gibi alabilseydik bazı şeyleri geri, zamanın kendisini mesela, yaşananları, unutulanları, geride kalanları…
Bir tarih daha mı eklenecek şimdi
Puslu aşk defterimize
Biliyorum
Her veda bir dönüşe gebedir
Kendi içinde,
Yıllar sonra bulunan bir kayıp gibidir aşk
Üşümek derler adına,
Oysa, ihanet alabildiğine sıcaktır
Üşümek yalnızca
Gözlerinde başka bir sevda bulmaktır..
“değişmelisin” demiştin ya bana
Bak yanmaya başladı içim,
Fazla uzun sürmez, demiştim hemen başladı oysa…
Fazla uzağa gitmiş olamaz yüreğin, külleri hala sıcak
Sadece bir yanlış anlaşılma
Ötesi ayrılık bilmem kaçıncı kez, sen beni suçlarsın ben seni,
Hep ilk terk eden kaybeder oysa…
Unutursun!
Yavaş yavaş uzun olmasa bile,
Alışırsın yaşamaya zamansız
Zaman artırmadan hayata devam edersin
Biliyorum
Sonra uzun uzun yazarsın…
Güneşi daha az gördüm
Diye şikayet eder
Alt daldaki yaprak
Bu yüzden sorulacaktır hesabı
Kiraz ağacından
Biraz yüzünün kızarması
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!