Kimi damını örten çatının kıymetinden habersiz
Kimi dört duvar arasında gökyüzüne bakar çaresiz
Kimi kaç yüreği soğuturum derdiyle egosuna mahkum gezer insan bedenlerinde
Kimi de "Bir cana kaç yürek eklesem sevinçle yaşar" derdinde
Kimi ne giysem telaşıyla vitrinlerle cebelleşir
Kimi üşüyen bedenini örtmenin kaygısıyla yorgun geceleri sabaha ulaştırır.
Sonra bir bakarsın ki;
Sensin bu gönlümün yönü mekanı
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Devamını Oku
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta