Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ İNSAN SEVGİSİ VE ADAMLIK “
Yeter yaratan aşkına, yeter artık, yeter durun
Üzmeyin şu canları, ne kalp kırın ne de vurun
Ne günahı var eşinin, ne günahı var yavrunun
Böylemi ayakta kalacak, senin onurun gururun
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta