İnsan Anlıyor Yaşlandıkça Şiiri

Bahattin Tonbul

Hayatı
Şiirleri
Forum
İstatistikler
E-Kitap
Üye Profiline Git

7623

ŞİİR

TAKİPÇİ

ÖNCEKİ ŞİİR

Bahattin Tonbul Şiirleri

SONRAKİ ŞİİR

İnsan Anlıyor Yaşlandıkça

Ne rüyalar gördüm
Karışık rüyalar içinde
Çok hülyalar gördüm
Çocukluğum hep içinde
Mahallemde kapımızın önünde
Kendi sokağımda oynuyordum
Sanki hiç büyümemiş o anları harfiyen yaşıyorum

Tamamını Oku

Feyzi Kanra 19.03.2009 - 08:30

Hava karardı
vakit yaklaştı
güneş batmak üzere
bu son kâbusumdur
gidiyorum elveda gece
güneşin batmadığı yere

Aynen öyle,içten ,samimi .Tebrikler
0

0
Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta

İnsan Anlıyor Yaşlandıkça Şiiri - Yorumlar

Bahattin Tonbul

İnsan Anlıyor Yaşlandıkça

İntihar Mavi

Yusuf Hayaloğlu

Korkuyor

William Shakespeare

Dilin Yalan Söylüyor

Bedirhan Gökçe

Bekleyeceğim

Ahmet Hamdi Tanpınar

Ey Dil Hele Âlemde Bir Âd ...

Nef'i

Düşü Ne Biliyorum

Nilgün Marmara

Acıyı Bal Eyledik

Hasan Hüseyin Korkmazgil

Acıyor

Turgut Uyar

Boşuna

Aziz Nesin