Parantezleri kaldırmak yaşamdan,
O kadar mı zor? ...
Azimle ektiğim akşamları,
Umutla sabahlara ulamak,
Çok mu anlamsız? ...
Saf çocuk yanımla
Çirkinliklerden arındırmak dünyayı,
Hiç mi mümkün değil? ..
Son yediğin tokat,
Gerçekten son sille mi?
En büyük mutluluk,
Son mutluluk sanılır hep.
Arayışlar üretilir,
Ömür tüketilir bu uğurda.
Hepsi ne için;
Dört dörtlük yaşamak için…
Güzel olan her şey için…
Ahhh… çekme,
Yüreğin gelmesin dar.
Ama
Yine de inanma! ...
Rüyalarda inecek var.
22.00
Asuman AKIN
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta