Uysal öpüşüyle getirdi yeşili
ve çağırdı filizleri ilkbahar güneşi.
Mavi gözleriyle gülümsedi herkese
çocuksu bir saflıkla menekşe.
Menekşenin bakire kulaklarına
fısıldayan bir meltem esip gitti;
bir kelebek geldi, çırpındı
eteklerinde, o da uçup gitti.
Baktı menekşe onların arkasından,
yaralanmış bir insan misali düşünceyle:
menekşenin kız gözlerinden düştü
ilk aşkın saf gözyaşları.
Avetik İsahakjan (1857-1957, Ermenistan)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 9.8.2007 11:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!