Artık kitap aralarında menekşe kurutulmuyor
Sayfaların arasında kurumuş kan lekeleri
Ki hepsi duvarlara yazılan sloganların kanıtıdır.
Artık kan konuşuyor,
Anlatıyor kısık bir sesle yitik gençliği.
Özgürlüğü yitirdik
Ki en güzel çocuğudur dokuz doğuran devrimin.
Nerde Prometheus?
Hangi çağda yaşadı Robespierre?
Boşuna mı öldü Tanya?
Ey yüzünü Karadeniz ölümlerine dönen dağlı ellerim
Sıkın hançeremi
Ki yarım kalsın eşkiya sözcüklerim...
Kayıt Tarihi : 29.5.2005 22:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!