İlk defa Şiiri - Hüsnü Aytekin

bütün ilklerim seninle başladı
ilk defa yüreğim yandı
ilk defa hayal olan
gerçek
gerçek
ilk defa yaşanır oldu
ilk defa bu kadar çok sevdim
ilk defa taptım

ilk seninle güldüm
ilk seninle üzüldüm
ilk senin elini tuttum
ilk sana sarıldım
ilk seni öptüm
ilk ayrılık acısını sende yaşadım
ilk defa ölmekten gelecekten
seni kaybetmekten
sensiz kalmaktan korktum
ilk defa ve ilk defa
sensiz yaşamaya
ölümü tercih ettim

ilk sen doğmuşsun
nede çabuk büyümüşsün
saçları dökülmüş
sakallarına kırlar düşmüş
yüzünde çoğu boş ve yorgun
acı dolu yılların kertmeleri ile
yüreğinde azgın sevdasıyla
bir çocuk doğuverdi ellerine

yüreğinden tutup
ona sevmesini öğrettin sen
peşine takıp doğru yolda
nasıl yüreyeceğini
ayağı takılıp düştüğünde
yaralansada yeniden kalkmasını
ve yeniden hedefine koşmasını
iyiyi ve kötüyü
karanlığı ve aydınlığı
çirkinlikleri ve güzellikleri
yeniden biçimlendirip
yeni adları ve boyutlarıyla
hayata geçmişe ve geleceğe
bir başka bambaşka
bakmasını ve görmesini
sen öğrettin bu koca bebeğe

gerçeklerle hayalleri
umutlarımla yoğurup
karşılıksız sevmeyi öğrendim
şimdi bak
dağları delerek
denizleri aşarak
bir bir engelleri yıkarak
kurşun gibi
ok gibi
zıpkın gibi
roket gibi
fırladım yerimden
he he hey be
ben geliyorum ben
ben biz olmaya geliyorum