Her insanın içinde gizli bir bahçesi vardır.
Kimisinin umutları, hayalleri yarım kalan sevgisi vardır.
Kimseye anlatamadığı hep içinde saklı gizli bahçesinde.
Ben sensiz şaşkın, tek başıma… Yüreğim, yalnız sensiz ne zaman hatırlayacaksın beni
Ey sevgili!
Kan kustu gözlerim
Kurudu ve bir damla gözyaşı kalmadı.
Seveceksen beni dört mevsim sev.
Kara kışta
Aşılmaz yollarda
Yağan yağmurda
Sussuz çöllerde
Yaz akşamlarında
Suskun sevdam akmaz, coşmaz artık.
Yatağında hapsolmuş, yosun tutar bağları
Mutluluk denizi uzakta, bir hayal gibi,
Kurumuş umutlarım, savrulmuş saçları.
Hüzün dolu bir gece var evinde.
Uyuyamazsın biliyorum,
Belkide ağlarsın sessizce.
Mırıldanırsın içinden
Kimsenin kullanamadığı kelimeleri dökersin şiirlere.
Biliyorum üşüyorsun beni arıyor gözlerin. Sanmaki yalnızsın o soğuk yatağında.
Uzaktan sevmek zor
Aynı şehirde olamamak
Seninle aynı havayı soluyamamak
Yanında olup sevmek kolaymış
Uzakta olup görememek
Sıradanlık. Gri. Bir döngü.
Nefes alıp verme. Sadece var olmak.
Sonra sen. Bir kıvılcım.
Patlama. Renkler. Sesler.
Hayatın kalbine bir darbe.
Her şey sen. İlk sen. Mutluluk.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!