Bundan takriben 55—56 sene önceydi, 5-6 yaşlarındaydım, kardeşlerim dünyaya gelmemişti henüz evin tek çocuğu unvanı bendeydi.
O sene harmanı kaldırdık, ben de tıpış tıpış anneme babama refakat ediyorum çalışmalarında, evin bitişiğindeki harmandan buğdayı annemle babam ambara taşıdılar, babam ölçtü, 3 kile buğday çıktı. O seneler bizim eve en az 7-8 kile buğday gerekiyormuş, yeterli ekmek için.
Annem başladı yüksek sesle ağlamaya.
Üç kile unlukla bahar gelir mi, biz ne yiyeceğiz, beni göstererek bu çağa acından ölsün mü, bende yarım yamalak algılıyorum feveranı, çil yavrusu gibi dönüyorum bir oraya bir buraya.
Babam dedi yahu kadın Allah büyüktür, her şeyde bir hayır var iyi olur, çocuğun yanında bağırıp çağırma.
Allah büyüktür, Allah büyüktür iyi ki onu da öğrenmişsin, başka bildiğin bir şey yok, her şeyde bir hayır varmış yere gire hayrı da şerri de, işte buğdayları zamanında sulasaydın falan teknik konulara girdi.
Bigânelerle ünsiyetin aşkı zehir eyledi
Teselsül etti gamlar, keyfî tehir eyledi
Aşk dilinde gül yazılır; Leyla diye okunursun
Dikenden şikâyet abes ama beni mecbur eyledi
Bir VATAN tanımı yap bana
İçinde Çanakkale
Kale içinde aynalı çarşı
Çarşılar türkü olsun
***
Bir VATAN tanımı yap bana
Bir yol vardır ince ince
Şah dedirtir yüreğince
Açılmaz acının rengi
Gönülde dost tütmeyince
Kabuk içinde öz gerek
bir kıyamet koptu bende
pusuya düşürüldü canım ve sevdam
bu kalleşlik öldürdü beni
bir şair utanır şiir yazmaya
oysa biz
kalbimiz sıcak sıcak
Dörtnala türkülerimiz vardı bizim
Ormanlardan aşağı aşar giderdik
Sarı gelin dönerken plaklarda
Odam kireç tutsun diye türkü söylerdik
Mevsimlere isyan açan kardelenler
Gelin.. Asi gönlümde açın – bu baharda -
Demet demet oldu kırmızı türküler
Bir tek sağ kalan benim/bitti bütün öyküler
Papatyalar yapraksız/boyun büktü laleler
Ters çırpar kanatların, bu ne kasvet ey bülbül!
Aşk aşikâr olunca; yaprağı kopar gülün …
Dar çizersin kavisi bu ne inat hey bülbül!
Hicran bizim yazgımız aşka minnet say bülbül!
Gülkurusu heybemde gel biraz öt ay bülbül!
ELAZIĞ KALEMLERİ) TUNCER SÖNMEZ
‘Elazığ Kalemleri’ isimli kitap çalışmamız; gür sesli, şiiri hayata, hayatı şiire taşıyan 7/24 nöbetçi şair, eğitimci edebi bir şahsiyetle sürmektedir. Bu edebi şahıs şairTuncer Sönmez’dir.
Şairimizi kendi kalemiyle tanıyalım;
“ Cumhuriyet'in ilk yıllarında tarihte ilk defa Tunceli'nin Hozat kazasında cami yaptıran ve caminin avlusunda mezarı olan Emin Ağa'nın üçüncü göbek torunuyum.
-
Hasan Turgut
-
Naime Özeren
Tüm YorumlarSizi sarıkaya şiir söleni de tanıma ve şiir kitabınızı okuma fırsatım.oldu çok değerli ve çok kaliteli bir kişilik ve ruha sahipsiniz değerli üstad adıma imzalamış olduğunuz SIR SIZINTISI hala baş ucu kitabım olarak manevi bir degerde ..selammsaygim dualrimla değerli kalem
Bu, muhteşem bir şiir değerli dost.Sır, gizdir. Bir zerresi bile sızsa artık sır olmaktan çıkar. Ama iyi ki sızmış ta dizelere dökülmüş, bizlere kadar ulaşmış.Sanki, ustalar yazarsa işte böyle yazar diyordu şiir, okurlarına.Kutlarım güçlü kaleminizi ve yüreğinizi...Diğer şiirleriniz gibi bu şiiriniz ...