İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Yorgun düşmüş canımı sararken esmer hali
Kaygısız bir gecenin döşündeyim bu gece
Defterle kalemimdir koyun koyuna yatan
Uyuyan bir hecenin düşündeyim bu gece

Örmüş dört bir yanımı hüznün mahmur deminde

Önümüzde kış geliyor,
Bütçemize baş geliyor,
Üşüyerek kuş geliyor,
Netsin benim yavrularım...

Saçaklarda buz tutacak,

Kalem tutan ellerime
Gonca açan güllerime
Acımadan gençliğime
Kastın neydi zalim felek

Kudretim gücüm yetmezken

Kültür bize en değerli mirastır,
Bir gül gibi derelim mi canlarım!
Gönlümüzden akıp giden Arastır,
Ummanlara sürelim ey canlarım!

Artık yansın müspet ilmin çırası,

Derdimi deyim de dinleyin kuşlar
Canlının sancısı doğunca başlar
Dünyanın düzeni hep böyle işler
Kör bir balta vurdu boynumu benim

Bir çekirdek idim topağa düştüm

Anam her acıyan yanımda cansın
Her nerem ağrısa anam diyorum
Sen ki damarımda dolaşan kansın
Her nerem ağrısa anam diyorum

Lokma düğüm olsa can ümüğüme

İlim oku olma nefsin kurbanı,
Alın terin ile kaynat çorbanı,
Kendi elin ile bulma zorbanı,
El oğlu yolunu şaşırabilir.

Kendi hayatına olma firari,

Gark oldu sevdaya divane gönül
Helâk oldum günler geçti havai
Mani olamadım çarkı devrana
Helâk oldum günler geçti havai

Gözlerimde dolu dolu yaşlarım

Yüreğim göğsümde hasta yatıyor
Gün devran geçiyor ömür bitiyor
Güller ahu zarda bülbül ötüyor
Dallar ırgalansa gamlanıyorum
……….. Sana umutlanıp tamlanıyorum

Elin ver cananım ömür çok kısa
Bayram say bu günü gel barışalım
Hüzne otağ oldu acır sol yanım
Bayram say bu günü gel barışalım

Bana çektirdiğin azaptan beter