İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Kahrolası çarkı devran
Hay senin toprak başına
Utanmazsan bele davran
Vay senin toprak başına
………………..Al başını vur taşına

Öz evladıydı bu vatanın…
Her gün,
Taze bir yokluktu,
O minik yüreğini inciten…
Ve taze bir,
ekmek gibi sunulmuş,

Dört yıl kan ekmek yedim içimde çıban yara
Ne deyim söyleyeyim gözün kör olsun para
Bize ak’ım diyenler çıktı karadan kara
Yavrular ah ediyor durmadan mendebura

………….Kulağım gramafon gözlerim kara çıra

Gidersin dörtnala kırbaç mı yedin,
Serimden ne gördün çok içerledin,
Dünyadan mı bıktın nedir ivedin,
Böyle geçemezsin seli yüreğim.

Kandırır aklını dünya hevesin,

Öyküsel hiciv
..........................
Gözüm açtım ayağımda çarık var,
Bir boz eşek ardında bir kürük var,
Her gün kötek,sırtımızda sırık var,
Bakın ne ben ondum,nede ne de boz eşek.

Yorgun düşmüş canımı sararken esmer hali
Kaygısız bir gecenin döşündeyim bu gece
Defterle kalemimdir koyun koyuna yatan
Uyuyan bir hecenin düşündeyim bu gece

Örmüş dört bir yanımı hüznün mahmur deminde

Önümüzde kış geliyor,
Bütçemize baş geliyor,
Üşüyerek kuş geliyor,
Netsin benim yavrularım...

Saçaklarda buz tutacak,

Kalem tutan ellerime
Gonca açan güllerime
Acımadan gençliğime
Kastın neydi zalim felek

Kudretim gücüm yetmezken

Derdimi deyim de dinleyin kuşlar
Canlının sancısı doğunca başlar
Dünyanın düzeni hep böyle işler
Kör bir balta vurdu boynumu benim

Bir çekirdek idim topağa düştüm

İster bir zengin ol istersen fukara
Enine boyuna bir bak aynada
Sütten beyaz olsan yada kapkara
Geldin gideceksin meçhule doğru

Ağaçlar misali mevsim sonunda