İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Gözlerim nar kırmızısı
Saçlarım hazan sarısı
Bitmez gönlümün ağrısı
Ben bir eylül çocuğuyum

Deli rüzgarlar gibiyim

Ozanlarda ilhamın ucu vardır derinde
Mabut olur gönülde aşk gelince yerinde
Hüsnü kelâm dökülen gözlerinin ferinde
Şiiri bilmeyende kınayanlar aldatır

Gerçek acıda olsa yaşanan bir olgudur

Ümüğe tek tek dizildi
İçimdeki sır çözüldü
Bu kaderse sef yazıldı
Ahvalimi görüyorum

Neresi var yoklanacak

Madem şair isek ehil ve kamil,
Edebi erkana uymalı adam.
Özüne sözüne olmalı hamil,
Kötü huylarından caymalı adam.

Söz; bir canı alıp can derebilir,

Dost olup versen elini
Kırk yıllık yaram sarılır
Burma sazımın telini
Gönlü zariftir kırılır

Yere eğme kaldır seri

Yanar bağrım sana gelmek isterim
Ah neyleyim gönülde var elde yok
Her derdine derman olmak isterim
Ah neyleyim gönülde var elde yok

Gam elinden başım kara yastadır

Buralarda kadir kıymet bilen yok
Gel gidelim sazım Merihe, ay/a
İşi meşk olanın saza karnı tok
Gel gidelim sazım Merihe, ay/a

Sırma telli sazım sen ol muradım

İlim aldım doğruları fark ettim,
Cehaleti bir tenhaya terk ettim,
Şiirleri kağıtlara zerk ettim,
Şair diye gerdi beni bu düzen.

Hak davamda başım öne eğmeden,

Gözüm pınar eteğim sel,
Çağla! deli gönül çağla.!
Muhannetmiş el veren el,
Ağla! deli gönül ağla.!

Mevsim geçti ömre zevâl,

Şu çeşmenin taşı olsam,
Elâ gözün kaşı olsam,
O gözlerin yaşı olsam,
Aksam güzele güzele.

Ardında saçın haresin,