Bir kış güneşi bulmak için göç ediyor
Soğuk kırmızı bir yolda güdüyor davarını,
Çağırıyor onları bildik bir sesle,
Ve Kabra’ya doğru sürüyor hayvanları.
Bir ses, evin sıcaklığını anlatıyor.
Bir ezgi yükseliyor toynaklardan ve meliyor hayvanlar
Ve çoban çiçekli bir dalla güdüyor
Dumanın alınlarını süslediği sürüyü.
Köylü, kölesi sürünün,
Seril gecede ateşin yanına!
Güvendiğim dalım kırıldığı için
Kan ağlıyorum kara derenin yanında!
(Dublin, 1904)
James Joyce
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
“Pomes Penyeach”den (1927)
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!