İkisi de çocuktu
ikisi de oyuncu
Başka çocukta yoktu
Biri ara ara çıkıyordu sokağa
Biri sokaktan içeri girmiyordu
İkisi de çocuktu
İkisi de oyuncu..
Biri Evliydi
Diğeri evsiz...
İkisi de arkadaş istiyordu
İkisi de çocuktu..
Diğerleri büyüktü
Başka çocuk yoktu..
Evli olan ben ünledikçe gel dedi
Oynaşalım evimin önünde
Ben evliyim dedi,
Çıkamam her istediğimde
Diğeri evsizdi uzun zamandır... özgürdü..
Evlinin haline üzüldü...
Ev dediğin nedir ki yakta gel dedi..
Oyun mu olur kapının önünde
Şuncazcık yerde...
Yayılmalıyız şu vadi de
Zirvesine çıktığımız dağlar
Ses vermeli sesimize...
İkisi de çocuktu
İkisi de oyuncu...
Başka çocuk ta yoktu.
Kırmadı, kapısının önünde
Az oynadı,
Canı sıkıldı
Haz almadı... gücüne gitti
Arkadaşının maphusluğu
Böyle oyunun tadı yoktu
Evini başına yıkası geldi
Bütün evli çocuklarınkilerle birlikte
Ona göre bütün çocuklar özgürdü
Oyunsuz ölürdü
Ev ise bir zulumdü..
Bana müsade,ünlenme bundan böyle
Oyunmu olur şuncazcık yerde
Uçsuz bucaksız vadi de kaldı aklım
Evinin önünde boğuldum,ölüyorum sandım
Dünyam o kadar güzel ki
Neşeden dört dönüyorum
Senin ağyarını duyunca
Kahroluyorum,
Ünlenme bundan böyle
Hem en alasından oyun istersin
Gökyüzü dersin ay dersin güneş dersin
Deyip deyip evin içine niye girersin
Sonra bir de oyun oyun diye inlersin
Çok oyaladın beni kapının önünde
Sıkıldım, de git bundan böyle işine
Eş olurum oyununa ama
Oyuncak olmam sana...
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!