Cuma Soylu Şiirleri

ÂDEMİN
ÇOCUKLARI
-------------
Bunları hep âdemin çocukları
İlimden uzaklar battı ocakları
Dolmadı hiç birinin kucakları

ADIMI SÖYLEME

Dedim kaşlarını kırma bana
Deliler gibi vurgunum sana
Güzelliğin renk katıyor cihana
Adımı söyleme zarardır bana

AĞLAMA YAR
*****************
Söyleyin o yâre kırmasın kaşını
Al yanaktan aşağı akarsa gözyaşı
Eser sam yel sert incitmesin seni
Ben ağlatın can içim sen ağlama

Aldanmayın
**********
Aldanmayın derim küçük aşka
Dürüst yaşamak tadı bir başka
Bakmayın derim yalan aşkıma
Harcama hayatını boşu boşuna

Anadolu m
---------------
Ah derim yıkılan her bir taşına
Sele karışan o kutsal toprağına
Kurumuş tek bir dala yaprağına
Aşığım sana ben can Ana dolum

CAN ANAM
************
Bu gün yine karaları bağladım
Alındım, derde kedere salındım
Sen ki beni fırtınadan korurdum
Şimdi neden takatsiz kaldın anam

Ankara Dan
***************
Sivas dan seslendi Türk ulusuna
Meydan okudu yüce Türk ordusuna
Ders verdi İngilize Fransız yunana
Güzel yurdumu şimdi çakallar sardı

AYNAYA BAKTIM
******************
Aynaya baktım gençlikten eser yok
Saçla baktım siya gitmiş beyaz çok
Omuz çökmüş göz kör sarkmış göbek
Kendi kendime eyvah dedim ne fayda