Şule Akşit Antoloji.com

Hayat ileri doğru yaşanıp geriye doğru anlaşılıyor hakikaten.
Doğaçlama oynanan bir tiyatro sahnesinin ortasına düşmüşüm de rol arkadaşlarım bana pas attıkça üzerime düşeni yapmışım gibi...
Bazen konuya hakim sanmışım kendimi, o eminlikle davranmışım bazen de şaşkın ürkek korkak...
Hayat bana zimmetli olsa da genellikle başkalarına kullandırmış, sıra bana da gelir elbet diyerek başkalarına emek vermişim...
Şimdi mi ? Şimdi perdesi kapanmış bir oyun gibi her şey , ne kadarı ben bilmiyorum, O kadar uzak, yani şahit olmuşum ama sanki benim hayatım değil... Bir kostümmüşte perde kapanmış çıkarmışım gibi.
Oyunda ki ben ,ben değil...
..