Seninle bir dünya kurduk,
Kendi dünyamız, bizim hayatımız...
Emekledik, yürüdük, koştuk,
Hep birlikte omuz omuza...
Seninle bir hayat kurduk,
Sevdik, sevdik, çok sevdik.
Aynı kaşık ile yemek yedik,
Aynı bardaktan su içtik...
Ay'ımız oldu, yıldızımız oldu,
Birlikte döndük.
Ama yorulmadık
Ne sevmekten, ne sevilmekten...
Kararlarımızı hep ortak aldık,
Aynı dili konuştuk biz,
Kahvemizden şekeri bile
Anlaşarak çıkardık biz...
Kimi zaman gözyaşı döktük,
Mutluluktan bol bol tattık,
Kendi dünyamızı yarattık biz,
Son nefese kadar yaşanacak...
Kayıt Tarihi : 9.8.2015 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oldukça saygın bir tavır olarak buluyorum bu şirin yazılmasına dönük uğraşı...İdeal koşullarda düşünülecek olursa bir vefa deklarasyonu...Bir önceleyiş,bir borç...Bir yükümlülük.
Bu güzel sesin,konuladığı iklimi hiçbir zaman kaybetmemesini diliyorum.
Zaten ne demek istediğini çok iyi anlatıyor şiir.
Harika bir manzarayı seyrediyormuş gibi okuyorum dizeleri...
Bütün zamanlarınıza hep böyle şiirler tanıklık etsin.
Kutluyorum Dost.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (45)