İki insan düşün...
O kadar uyumlular ki birbirlerine dair; Belki açıklaması bile yok kelimelerle.
Baştan başa aynı huylarla çevrelenmiş ve aynı hoşgörü miktarına sahip iki insan.
Sözlerin bile fazlalık olarak görüldüğü,
Ve sadece gözlerin herşeyi anlatabilmeye kafi olduğu bir yaşam..
Ve o yaşamı Mevla'nın (c.c) bahşettiği her farklı günde;
Aynı mutlulukla ardında bırakan iki insan..
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta