İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

O yar,
Meftun etti beni kendine o yar
Duyarsa alıcı gözüyle başkasına baktığımı
Celali bakışlarıyla gözlerimi oyar.

İşler,

Gün görmemiş sevdalar yaşamalısın,
Yaşanmamış dertlere bugünden alışmalısın.
Kötülerin şerrinden daima kaçmalısın,
Sevenlere ise yüreğini sofra gibi açmalısın.

Güzel düşünüp etrafına güzellikler saçmalısın,

Yolun sevgi ve muhabbet, tevazu yolu oluyorsa,
Yufka gönlün, rahmani aşk ve sevdalarla doluyorsa,
Aşkın bayrağı, vedud dağlarında, özgürce dalgalanıyorsa,
Müsterih ol gam ve kasvetin olmasın asla ve asla!

Gönüllere girip, manidar sevdaların otağını kurabiliyorsan,

Mutlu değilim anne çünkü
Komşu komşuya ne bir günaydın ne de bir hayırlı akşamlar diyor,
Duaların en hayırlısı olan Allah’ın selamını bile,
Kimse kimseye vermiyor.
Dostlukların içi boşalmış.
İnsanlar birbirlerine Allah rızası için gidip gelmiyor.

Gözlerim yanıyor ağlayacakl sanki,
Yürek dayanmıyor duracak sanki,
Bu ten bu canı taşımıyor artık,
Ahirete yolculuğum yakın inanki.

Susadım

Küstürdüler bir anda özümü özüme.
Paslı kilitleri vurdular sözüme.
Nur cemalini temaşa edecekken,
Kapkara puşular bağladılar gözüme.

Menzile giden yollar meşakkatli
Gerçek sevdalılar olur şefkatli
Sevda yoluna baş koyan her sevdalı
Olması gerek her daim pür dikkatli

Menzile giden yollar inişli çıkışlı

Alırsan mazlumun ahını,
Karartır yüce Allah bahtını.
Bir anda yer ile yeksan eder,
Yerin göğün sahibi,tacını tahtını.

Zulmedersen yetime dula,

Söndürdüler güneşimi,kararttılar günlerimi,
Yaşarken gösterdiler,defalarca ölümümü,
Tam koklayacakken,aldılar elimden gülümü,
Hep kovaladılar,doğrultamadım kaçmaktan belimi.
Merak etme! Unutursun bunları da birgün diyorlar bana.

Kardeşlik ve sevgi bayrağını, özgürce dalgalandırıyorsan,
Asil ve yufka gönüllerde, otağın kuruyorsan,
Söz verdiğinde, mert ve yiğitler gibi, sözünde duruyorsan
Meraklanma, müsterih ol, baki alemde, yerin çok güzeldir!

Gerektiğinde, gerektiği zaman, muhabbet fedailiği yapıyorsan,