İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

İflah etmiyorsun beni,
Ne sıkıntılı gecelerimi ferahlatıyor,
Ne de karanlık gecelerimi aydınlatıyorsun!
Ne demli bir yorgunluk çayı demliyor,
Ne de saf duygularıma tercüman oluyorsun!

Atını nallamışsın düşmüşsün son sürat ardıma
Zalim olmuşsun acımıyorsun gözyaşıma
Vicdansız felek ile dost olmuş
Saplıyorsun aşkın paslı hançerini bağrıma
Düş yakamdan yeter artık!

Dost isterim,
Yüreğim yandığında, hararetimi gidersin!
Beni canı gönülden, işin kolayına kaçmadan sevsin!
Dost isterim,
Ona ihtiyaç duyduğumda, koşa koşa hemen gelsin!
Sıkıntı ve kederim olduğunda, bana teselli versin!

Dost ol sadece, anlattıklarını bire bir yaşayanlarla!
Ortaklık et neşe ve üzüntülerini seninle paylaşanlarla!
Gönül otağının en şerefli yerini ayır,
Rahmani yollarda hayır ve güzelliklerde yarışanlarla.

Dost ol sadece, namertlerin köprülerinden geçmeyenlerle!

Elimden alsınlar özgürlüğümü!
Yeter ki o yar beni, kendine hasret bırakmasın!
Dünya ateşiyle, bedenimi yaksınlar!
Yeter ki o yarin yokluğu, yüreğimi dağlamasın.

Maden ocaklarında,karın tokluğuna çalıştırsınlar!

Dünya işlerim karışık,
Ama yar ile gönlüm barışık.
Tutarsam yarin elinden,
Yeter bana az bir ışık.

Dünya işlerim rayında,

Dünyam sevgidir
Sevgi ise dünyamdır
Kim karşılıksız severse
Düşüncelerimde kahramandır.

Dünyam vefadır sadakattir,

Dur yeter gelme üstüme artık,
Ben ve gönlüm naz ve cilvenden bıktık,
Bir hiç uğruna aylarca birbirimize küstük,
Şikayetçi benden başımı koyup uyuyamadığım yastık.

Dur yeter gelme üstüme benden vazgeç!

Dosdoğru ol dosdoğru yollarda son hızla yürü!
Nefsine iyi çobanlık et ki; dağılmasın sürü!
Dosdoğru yolların yüzlerce meşakkati var unutma!
Ama aldırma sen kararlılığınla rahmani telkinlerle gönlünü bürü!

Dost bildiklerin,
Dibsiz kuyularda bırakmışlarsa seni merdivensiz,
Ağlatmışlarsa seni kasavetli gecelerde sessiz sessiz.
Dost bildiğin şerefli dostların olmuşlarsa şerefsiz,
Durma çıkar hemen at gönlünden de havsalandan da..