İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Geçmesin istiyorum sensiz hiçbir günüm,
Sen yoktun diye zehir oldu dünüm.
Yüklemişim omzuma dertleri tomar tomar,
Sen olmazsan bozulur fiyakam, biter ünüm.

Görsün istiyorum her baktıça seni gözlerim,

Bir yar sevdim, saçları kestane rengi, çiğner daim sakız!
Dayanılmaz oldu halim, ağlatır aşkı beni sessiz sessiz!
Halime şükrediyor, Kendi yağımda kavruluyorken,
Tuttu kollarımdan, fırlattı sevda kucağına, kaldım çaresiz@

Bir yar sevdim, kaşları kömür siyahı, gözleri ise sevda elası,

O yarin sevdası eder beni irşad,
Gamzeli yanaklarıyla gönlüm olur şad.
Bir lahzalık yare olan firağım,
Gönül evimde eder envai türlü tahrişad.

O yarin sevdası eder gönül otağımı sımsıcak,

Yeri ve zamanı geldiğinde doğrular konuşulduğunda,
Düşmanlar ha bire artıyorsa,
Ya göründüğü gibi ya da olduğu gibi olanlarla buluşulduğunda,
Öküzün altında buzağı aranıyorsa,
Rabbin rızasına kavuşmak için coşulduğunda,

Görmek istediklerini görmediğim,
Onlar gibi düşünmediğim,
Kesinlikle harama tevessül etmediğim,
Zalimin yanında olmadığım,
Ve her daim doğruları konuştuğum için,
Hangi topluma girdiysem yalnız kaldım.

Ben ne ahlar çektim,sen yanımda yokken,
Yüreğim yuvasından çıkacak gibiydi,bana sevdayla bakarken,
Alt üst oldu dayalı düzenim,bana eyvallah demeden giderken,
Nerelerdeydin söylesene,sevda hançeri sineme saplanırken.

Ben ne uzun geceler ibadet ettim.Sabırla hep seni dileyerek,

Bir evladım var adı Muhteşem,
Varsa yaran gelem yaranı deşem,
Güzel insanların içinden seni seçem,
Belalardan hep kaçam,sana ulaşam.

Parmakla gösterilecek çok saygın biri olacaksın,

Benim yaram, yürek yarasıdır,
Yarimin gözleri sevda karasıdır.
Benim derdim dertler içinde,
Ölüm ile yaşam arasıdır.

Benim yarim, yarların en alasıdır,

Ben seversem severim kadim,
Vefa abidesi olurum bozmam ahdim.
Bu gönül sana sevdalı oldukça,
Özgürlük simgesi beyaz güvercin olur bahtım.

Ben seversem severim,işin kolayına kaçmadan,

Görmek istediklerini görmediğim
Onlar gibi düşünmediğim
Kesinlikle harama tevessül etmediğim
Zalimin yanında olmadığım
Ve her daim doğruları konuştuğum için
Hangi topluma girdiysem yalnız kaldım