İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ey sevgili, sen zalimlerin zalimi olmuşsun!
Gülmeyi unutmuş, somurtkan ve derdaim asık suratımın, müsebbibinin kim olduğunu?
İnsanlara küsmüşlüğümün sebebi hikmetini de niye sormuyorsun?
Yaşarken ölüp ölüp dirildiğimin,
Birileri tarafından hor ve hakir görüldüğümün,
Daha hayatımın baharında, ayaz geceleri yaşadığımın,

Ey sevgili, sevdanın meşakkatli yollarında, beni yordukça yordun.
Oysa, taşımaktan asla ve asla usanmadığım en manidar bardın.
Ben, uykusuz, mahmur sevda sürmeli gözlerle, yolunu beklerken,
Yine zalimliğin tuttu, başka sevdaları, mahirce aşk ve şevkle kardın.

Ey sevgili, sevdanın meşakkatli yollarında, bıraktın beni bir başıma.

Ey sevgili söylesene, gül üzerine gül hiç koklanır mı?
İnsanı mutlu eden, neşe ve sür urlar saklanır mı?
Şarıl şarıl akan sevda pınarlarının akışını seyrederken?
Sırılsıklam meftun ben gibi birine, böyle celali ve haşin bakılır mı?

Ey sevgili yar!
Sen, tutan ellerim, gören gözlerimsin!
Sen, abitlerin meclisinde, verdiğim sözlerimsin!
Sen, beni ben yapan, namus ve şerefimsin!
Ve sen, şipşirin uykulara salan en güzel hülyalarımsın!

Ey zalim sevgili yar!
Etmişsin bu üç günlük fani dünyayı bana zindan!
Beni bana küstürmüşsün kalmış sana meydan!
Ne sevdiğin belli ne sevmediğin,
Hal ve ahvalimi etmişsin yaman mı yaman!

Ey sevgili yar söylesene!
Gül üzerine gül hiç koklanır mı?
Neşe ve üzüntüler saklanır mı?
Aşkın meşakkatli yollarında,
Seven sevdiğini, ondan bundan sorar mı?

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Nedamet duyar, ekmeği elinden alınmış çocuklar gibi ağlardım!
Vakti zamanı geldiğinde, ölüm şerbetini içeceğim için gönlümü rahmani ateşlerde dağlardım!
İstesen de istemesen de, seni de bekliyor karanlık daracık bir çukur,
Emaneti sahibine teslim etmeden önce, heybelerimi hayır ve hasanelerle doldururdum!

Ey sevgili!
Zalim koydum bundan böyle lakabını.
Kendi ellerinle kırdın kol ve kanadını.
Kumrular misali el ele dolaşırken,
Uydun şeytana mahvettin hayatını.

Ey vicdan ve merhamet yoksunu Yar!
Sana meftun bu gönlümü ağlatma hazin hazin!
Küstürdü beni bana, her türlü cilve ile nazın.
Göreceksin vakti zamanı geldiğinde,
Ne yaparsan yap, akord tutmayacak senin de sazın!

Ey Yar!

Bir anlık yokluğunda, sürgünlerde olurum sanki!
Yazın Temmuzunda, elim ayağım buz kesilir!
Havsalam, karmakarışık olur.
Şirin aklım, güzel ve doğru düşünemez!