İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ey felek!
Elini çek artık yakamdan!
Yeter vurdun beni hep arkamdan.
Karanlık çıkmazlara soktun.
Ettin beni evim barkımdan.

Ey felek çatla çatlayabildiğin kadar,
Öyle bir yar sevdim ki,gönlümde kurdum otağını,
Dört mevsim serdim yanıma yatağını.
Öylesine heyacanlıydım ki, tarif edemem,
Titreyen ellerimle kaldırıken duvağını.

Ey gafil!
Bitiremezsin dünya işlerini!
Ara bul er oğlu er kişilerini!
Ölümü çok tefekkür et ki,
Dökmeyesin ecel terlerini!

Evlat dediğin,
Babası yanında yaşlandığında, bir kez bile of dememeli!
Babasına her gün, rengârenk Muhammedi gülleri vermeli!
Ne pahasına olursa olsun,
Onun gönlünü, her daim hoşnut etmeli!

Ey alemlerin Rabbi,
Koru bizleri her türlü şerlerden
Uzaklaştır her şeytani yerlerden
Düşürme bizleri elden ayaktan
Muhafaza et çaresiz dertlerden

Ey Allahın sevgilisi,
Güller hatırın için açar
Varlığın nurlar saçar
İnsanı cehennemlik eden iblis
Senden kaçabildiği kadar kaçar,

Ey benim, hayat memat arkadaşım!
Gel binelim şevkle, gönül salıncağına, sallanalım yavaş yavaş!
Acımızdan ölsek bile, soframızda bulunmasın, bir lokma haram aş.
Ağlayan dostlarımızla ağlayalım, gülenlerle de gülelim,
Sevmeyi bilen yufka gönlümüz olmasın yontulmamış moloz taş.

Ey can,
Erittin gönlümdeki yağı,
Bülbüller mekan tuttu bağı.
Dikince sevda bayrağını,
Yeşillendi bir anda gönül dağı.

Ey can,
Sermest etti firağın,
Usta olmadı çırağın.
Daha zamanı gelmeden,
Yağdırdı felek kırağın.

Bal dökülüyor sanki ağzından,
Geçilmiyor cilvesinden nazından.
Dertli türküler çalınıyor sazından,
Eritti, bitirdi o yar beni.

Mis kokular geliyor yarin saçından,