İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Sessiz bir köşede oturmuş, puslu, yarı aydınlık İstanbul'u seyrediyorum.
Düşünüyorum İstanbul niye özel
Güzelliği mi özel,
İçinde nefes alanların özelliği mi güzel
Yoksa bunların birleşmesi mi güzel

Ilgıt Ilgıt bir sıla akşamında
Peri kızı saflığında
Ve yıldızların o ulaşılmazlığında
Gel desem gelir misin

Elimde gönlümün resmi

Son yirmi senenin ilk on senesinde
Taşıdım senin sevgini bir hammal gibi
Bir kara gözlerine, bir senin sevgine
Bir de seni sevdim bedeni genç,
Ruhun yaşlanmış,
Yüreği parçalanmış sevgili..

Yüreğime demir attın
Derinlere saplanıp,kök saldın..
Duygularımı yeşertip,canlandırdın
Sevginin nasıl olduğunu anlattın

Olmaz dediğim oldu

Erişilmezliğin nazlı kızı
Diyorsun ki

''Canımsın bende senin CAN'ın
Ben gökkuşağı isem
Sen alev alev güneşsin

Diyeceğim söz çok daha
Kimi,dilimin ucunda
Kimi, gönlümden yeşerir
Kalbi çevirir bahara

Söylememiş sözlerimi

Ya Rab müracatım sana
Sen herşeyi bilensin
Sevgimin büyüklüğünde
Tüm aşkların membası olan,
Ruhuma serpilen bir aşk damla damla
Böyle bir sevda istedim Senden

Kapattım gözlerimi
Karşımda yüzün
Bu nasıl sevgi iki gözüm
Bende ne akıl, ne de çözüm

Terki terk ettim sevginde

Yazık çok yazık
Bu kadar mı yanıldım
Yada tanımalar,anlamalar
Aşkın kör kuyularında mıydı

Nağahan açılan,nalan eden

Bakma sen son günlerdeki hallerime,
Hele kahkahalar atarken, aninden başlayan
Volkandan sızan lav gibi, alev gibi
Yürek yağmurlarıma

Aman sakın ha! sen yağma