İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Sabah serinliğinde
Dalıma kondu bir kuş
Ötüşünde dinledim
O da tutulmuş derde

Onun da yolu yokuş

Dönemeçlerinde kaybolursun sevdanın bazen
Yorulursun, bîtap düşersin çıkış ararken
Bunca emek, çırpınış heba olmasın derken
Uzaktan loş bir ışık görünür seni kendine çeken...

Çıkışa gelince çıkmak gelmez içinden, istemezsin

Kabullenmek midir susmak
İsyan mıdır hak aramak
Kaybolmuş çok senelere
Yâr bana düştü ağlamak...

Baktığım yön, olay farklı

Kapat gözlerini ve öyle yaşa
O zaman ne güzel oluyor dünya
Bakıyorsun içten kendi haline
Bakışın inince biraz derine
Değer yitiriyor dünya yanında
Ne kadar boş ve karanlık aslında...

Gözlerim isyanda,kurudu yaşları
Dilim sustu,gereksiz saydı konuşmaları
İşitmiyor kulaklarım,dinlemiyor aşk şarkıları
Görevden bildi yazmayı elim,umutlu aşkları..

Ey aşk,sen misin çırpınan göğsümde

Bir gün daha sensiz geçti
Bundan sonra geçeceği gibi
Bilmem nerdesin, kiminlesin
Ne yapar, ne edersin

Bir gün rastlarsan bana

Gel! ..
Mutluluğumun papatya kokusu
Gel! ..
Yaralı gönlümün bahar sabahı, gel! ..

Senin gelmenle bitsin

Her çiçek kendi lisanınca
Bir sevdayı anlatır bana

Orkide, belki ulaşılmazlık
Nadir bulunmalarda

Özlemli sancılar başlamışken atağa
Attım kendimi dışarıya, sokağa
Daldım içine kapısından bir aktara
Belki deva bulurum diye hasret acısına
Göz dolaştırdım raflara...

Tadım yok bugün sebebi sensin
Var mısın, yok musun sen neredesin
Şiir yazarsında aşkı bilmezsin
Bende hiç yoksunda sen neredesin..