İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Son kalan göz yaşlarımı döktüm
İzlerken arkandan gözlerim kısık
Ağlayamadım sanki yüreğimi söktüm
Gitme diyemedim kala kaldım yüreğim yanık...

Yeter, yetsin; sevdanın ne acı yüzü

Nerde kalmış neşeli kahkahalar
Aradım, dünde bile kalmamışlar
Hasır altı edilmiş mutluluklar
Yalan söylüyor, sahte gülümsüyor
Gümüş kakmalı aynalar...

Koşuyorum
Amacım var, belli
Varacağım yer meçhul...

Duruyorum
Kulak verip dinliyorum

Hani yağmur çiseler de
Toprak kokusu yayılır
Kendinden geçersin zevkle
İşte sen de hüzünlü bakışlım
Yanan bîçare gönlüme
Bir bakışın, aşklı bir sözünle

Hasretini çektiğim kara gözlüme
Sevdiğime
Rastlamış dostlar
O deniz kenarı şehrinde
Yürürken bir başına...

Sen, şarkıların gizemli gülü
Suskun gönlümün boynu bükük bülbülü
Gel de bitir inadının zulmünü...

Ermeden hayatım nihayetine
Susmadan kalbim sevgine

Yok mu alan, taze ümitlerim var
El değmemiş, gün görmemiş düşlerim
Dünyalar dolusu bitmez çilem var
Sırtımda yük oldu ah kederlerim...

Hüzünleri alır, neşe satarım

Geç karşıma seyreyle
Çok mu hoşuna gitti, söyle
Acıyla kıvranırım sevgimle...

Gün senin günün, zafer senin
Tabi kendince!

Yürek dolusu sevgim var
Kucak dolusu yalnızlığım
Yok mu sevgimi yaşatacak
Issız gönlümü saracak...

Gül kokulu muhabbetim var

Onlarca defa cama üfleyip
Sevdiğinin adını yazdın mı
Güneş doğarken ellerini açıp
Sevgiliye dua ettin mi hiç

Yüreğinin en pare pare olduğu anda,