İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

Kızıma İthafen
...
Bir balık için ne demekse deniz
...
Melek kızım,
Seni o kadar çok seviyorum ki,

Ben hep seni,
Kalbimde saklamıştım...
Birbaşıma
Kaldığım günden beri...
Senden başkasına,
Yasaklamıştım.

Dedim:
Benim gülüm solmaz benim elimde,
Üç bin yıl geçse yaşar dilimde,
Ne sorarsın halimi, halimi bilmez misin âşık
Gel yanıma dertleşelim dert anlatma dert dinle
Üzülüp halime, bir yorgan vermez birini sevdim...

Bir acaip insan olduk,
Bir acaip insan...
Bir acaip olmayan insan bile
Bize geliyor 'bir acaip insan'
...
Hadi sıkıysa kimliği belirsiz cisimlerin,

Ben hep bıraktığın yerde kaldım,
Bazen bir karın yere düşmesi gibi,
Bazen bir çocuğun kardan üşümesi gibi..
Düşe kalka büyümesi gibi
Ben hayatı bir çocuk gibi masum sandım...
Bilemedim hayatın yuvalar yıktığını

Ben şiirlere seni yazarken
Sen ellerin mi oluyordun?
Temiz aşkımı bir sen bilmedin
Gökte uçan kuşa sorsan,
Halbuki haber verirdi halimden...

Bazılarının kaç dönüm tarlası vardır,

Ne gül diker, ne elma, ne incir...

Dikenler ona zamanla böğürtlen verir,

Beni yenemez misin?
Halbuki yenilmez sensin...
...
Hep karşımda durdun,
Gidemedim hiç bir yere,
Bazen mutluluk, huzurdun.

Aşk her yerde,
Aşk toprakta başlar,
Toprakta.
Toprakla biter.
Toprak mı kapadı gözlerini.
Ben mi attım kendi ellerimle

Ey kurban olduğum Allah!
Bu kurban olsun,
Acemi kasaplara düşmeyeyim.
Ve sadece,
Senin rızan için,
Kurban olayım...