İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

İnsan ilkin yürüdü,
Sonra deveye bindi,
Deveden indi ata bindi...
Ve yürüdü.
Sonra bisiklete,
Motorbisiklete... Ve yürüdü

Kaybetmiş olduğun masumiyetinle bak,
Biliyorum çok hızlı dönüyor dünya,
Umrumda değil ister kendini yak,
Hayat bir örümcek,yine ağını örüyor...

Baktığında bana gerçeği gör isterdim,

Vazgeçtim savaştıkça yenilmekten,
Senden daha uzağa giderken ben.
Ayağının altında ezilmekten...
Ben senden daha uzağa giderken.
...
Belki açtığın yaralar kapanır,

Yağıyor yağmur ıslanmıyorum…
Bir yerdeyim
Hem dışarıdayım, hem içerdeyim.
İnsanlar her yerde artık,
Kendimle değilim uzun zamandır.
…

seni ben yazdım,
ben çizdim,
ben karaladım...

en güzel hasreti ben duydum sana,
en güzel nefreti,kini...

Azrail babam şeklinde bir melektir,
Ama onun insafı vardır
CANIMI ALIR... VE
Ruhumu annemin kucağına bırakır...
26.10.2011

Bir adımda geç beni,
Bir yudumda iç beni...

Ben sevsem suç seni,
Silmek istesem güç seni...

Aktan geldik,
Karaya gidiyoruz...
Nuh'un gemisinden inip.
...
Adem'le dünyaya indik en evveli.
...

Ocak ayının tekiydi,
Ne sağında merhamet vardı ne solunda,
Ülkemin...
Kaderi ak ve kara.
Ne büyüklerimin umrunda ne küçüklerimin...
...

Kendime baktım aynada,sanki ben değildim o
O bana yabancı bakıyordu, ben ona
Ne kadar değişmişim kısa zamanda
Baktıkça anladım az kalmış sona...

Gözlerimin içine bakıyordum aynada