İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

Şems mi garip Mevlana mı?
Şems mi gitti Mevlana’dan,
Mevlana mı gitti Şems’ten
Bir gariplik var ki,
Hiçbir garipte yok
Şems’in sevgisi kalbini doldurmuştu…

Kaybetmiş olduğun masumiyetinle bak,
Biliyorum çok hızlı dönüyor dünya,
Umrumda değil ister kendini yak,
Hayat bir örümcek,yine ağını örüyor...

Baktığında bana gerçeği gör isterdim,

Vazgeçtim savaştıkça yenilmekten,
Senden daha uzağa giderken ben.
Ayağının altında ezilmekten...
Ben senden daha uzağa giderken.
...
Belki açtığın yaralar kapanır,

Yağıyor yağmur ıslanmıyorum…
Bir yerdeyim
Hem dışarıdayım, hem içerdeyim.
İnsanlar her yerde artık,
Kendimle değilim uzun zamandır.
…

seni ben yazdım,
ben çizdim,
ben karaladım...

en güzel hasreti ben duydum sana,
en güzel nefreti,kini...

Söz tutan yok iken bu durakta,
Biz sözümüze kurban olmuşuz.
Bir ufacık söz uğruna hayatta,
Kalemleri birer birer kırar olmuşuz!
...
Doğru söyleyen kalmamışsa burada,

Azrail babam şeklinde bir melektir,
Ama onun insafı vardır
CANIMI ALIR... VE
Ruhumu annemin kucağına bırakır...
26.10.2011

Gözümle konuştu,
Ben gözüyle konuştum.
Ağzımda 'mim’ den bir kilit,
Başlasam konuşmaya
Bu mim değil gaf olacak!
Gaflete düşeceğim.

Ateşte ateş- te yanar.
Suda su- da kanar...

Bir adımda geç beni,
Bir yudumda iç beni...

Ben sevsem suç seni,
Silmek istesem güç seni...