“ Önce duygular köreldi, sonra aşklar sona erdi,
Gönülde terk etmeyen bir tek, vicdanın huzuru kaldı”
Bir çiçeğin renginde, gökkuşağı boyanıp,
Gül bahçesi içinde, bir “rayiha”dır huzur.
Dermanlar tükenince, o mesnede dayanıp,
Dimdik ayakta kalmak, hep “rasiha”dır huzur.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Huzur...Yaşadığımız zamanede aranıpta zor bulunan çoğularınca ise hiç bulunmayan hayatın tadı..
Şiirin konusu içeriği uslubu ve anlatımı harikaydı kutlarım üstat tebrikler..
Selam ve dualarımla..yunus karaçöp
Huzuru çağrıştıran dizelerinize tebrikler...Huzurunuzun daim olması dileğiyle...
Başıboş denizlerde, rüzgâr gibi esmişken,
Anlamsız soruları, kafdağına asmışken,
Bulamayıp cevabı, tam ümidi kesmişken,
Ummadığın bir anda, o “saniha”dır huzur.
nefisti...
yürekten tebrikler....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta