Aşk...
Sahici hislerin dergâhı....
Hayâl değil;
hayâlden öte sebeplerin durağı...
Hüzn-ü Sevgi
Eylül'dü...
Kundakta aşk içiyordum
göğsünden annemin...
Hüzn-ü Sevgi
Gözlerinde deniz barındıran kadınım ben...
Gel dal gözlerime...
İn derinliklerine,
bakışımdaki manalarda boğul
aşk ile...
Aç kapıyı;
Al sevdayı içeri,
Kilitle üzerinden milyon kere.
Teyelle ruhunu ruhunun birliğine...
Ateşe ver negatif tümceleri,
Körükle yüreğindeki külleri,
Sen ki;
Uzak bir şehrin yakın kalbi...
Beyaz bir kuşu andıran ellerin;
Kavrar, sarar ruhumu huzura...
Avuçlarında türküler çalar,
Eteklerimde ziller...
Şiirime düşüyor;
Kozasından tırtıl,
Suyundan ceylan,
Göğünden ay,
Yüreğimden sen...
Nerelisin dedi...
Ben sende bütün olmuş
yüreğimin esiriyim dedim.
Yürekliyim...
Nerelisin dedim..?
Aşk bir başkaldırıştır...
Mayası bozuk insanlara rağmen
sevdayı ayakta tutma çabasıdır..
Aşk bir sultanın fermanıdır...
Kıvrım kıvrım yazılmış bir yüreğin;
Peçesini sıyırıyorum aşkın...
Tutsağı oluyor,
Kana kana soluyorum;
Aşk;
Ortanca,
Kararınca...
Ey soluk aldığım adam!
Kes nefesimi soluğunla,
Aşkla soluklan...
Hüzn-ü Sevgi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!