Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

Avaşîn...
Mavi su,
Mavi derinlik...
Derinliğin gamzelerinde yamalı sessizlik...

Avaşîn;

Sen  Avjin...
Ab-ı hayat...
Coğrafyanda ne sırlar dolu...

Analığın bir içli türkü...
Kadınlığın bir kürtçe ağıt..

Ay ışığında gizli sevda...
Hançer gibi saplar geceden geceye...
Siner burnuma kokun...
Beni sarhoşça mahveder...

Ay ışığında karanlık sevda...

Ah Aze...
Dağların kızı Aze...
Sevdasını çekmiş sinesine...
Beden ebedî bir sürgün içinde...

Kasvetli ve biçare gecenin ardından,
kuşların sesi varsa pencere pervazında;
Umut düşmüştür yüreğe
bahar cemreleri gibi...

Hüzn-ü Sevgi

Kapındayım..!
Kilidin tam ardında...
Var'la yok arasında...
Pusudayım..!
Vur beni aşktan,
Hadi yalnızlığımı parçala...

Söndürün ışıkları..!
Baykuş gözler aydınlatsın cihanı..!
Kelebekleri yüreğimden azad ediyorum.

Hüzn-ü Sevgi

Bazı kadınlar
ayrı şehirde başka bir yüreğe hasret...
Yürek ve beden arasındaki
o korkunç ayrımın esiri...

Hüzn-ü Sevgi

Begonvillerin sardığı sokak kapıları,
Tenha caddeler uzak kedere...

Kavruk yüreğim pembeler giyinir o an;
Şeker pembesidir beni bu denli heyecanlandıran.
Bir geliş aşktan,

Kıldan incedir aşk;
Şah damarında keskin bir sızı
bıçak kesiği...

Hüzn-ü Sevgi