Hüznü Sevgi Şiirleri - Şair Hüznü Sevgi

Yalnızlığın yarasıydı geçen,
Kokusunda, dokusunda...
Aşkın bakirliğiydi gelen,
Gözlerinde, sözlerinde...

Hüzn-ü Sevgi

Kapalı kapılar ardında
sabırla beklemekti belki de Aşk...
Ha açıldı ha açılacak...

Yüksünmeden
yüreğinde biriktirmekti belki de Aşk...

Sevmiştim,
Bir gece vakti,
Fısıltıların sevdaya ninnisi...
Ahu gözlerime inen perçemler,

Gecenin sessizliği parçalanır kuytu köşelerde...
Bir adam nikotin yalnızlığına bürünür,
Bir kadın aşka sarılıp çiğ düşen yüreğini ısıtır.
Gözlerine yağmurlar yağar çığlık çığlığa...

Sır gibi saklanır aşk;
Çeyiz sandığında
naftalin kokusuyla...

Keskin kokusu korur aşkı,
Kusursuzca...

Aşk...
Sahici hislerin dergâhı....
Hayâl değil;
hayâlden öte sebeplerin durağı...

Hüzn-ü Sevgi

Eylül'dü...
Kundakta aşk içiyordum
göğsünden annemin...

Hüzn-ü Sevgi

Gözlerinde deniz barındıran kadınım ben...
Gel dal gözlerime...
İn derinliklerine,
bakışımdaki manalarda boğul
aşk ile...

Aç kapıyı;
Al sevdayı içeri,
Kilitle üzerinden milyon kere.
Teyelle ruhunu ruhunun birliğine...
Ateşe ver negatif tümceleri,
Körükle yüreğindeki külleri,

Sen ki;
Uzak bir şehrin yakın kalbi...
Beyaz bir kuşu andıran ellerin;
Kavrar, sarar ruhumu huzura...
Avuçlarında türküler çalar,
Eteklerimde ziller...