Hüseyin Varyeter Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Gözler sevgilide,
Gönüllerde…
Kalplerin sesleri,
Orta yerde…
Gelince sevgili,
Oynar,

Böyle beyaz sayfayla başlanır hayata!
İnsanoğlu karalar karalar ömür denen bu yaprağa.
Sayfa dolduğunda hayat son bulur,
Bu sayfadır! Asıl hayatında ona okunur…

Yaptıklarına pişmandır yada memnun kalır.

Gözlerden saklı,
Gönül’e akan yaşlarla ıslak.
Başka kalacak yeri yok,
Bu barınağa muhtaç…

Ellere güven bitmiş,

Beyaz rahmet sardı her yanı,
Bir o yana bir bu yana,
Değmeden iniyorlar kar taneleri...

Ey yüce Yaradan,
Seni görmeyen göz kör anadan!

Bana sen hiç yaşatmadın bunları,
Bakmadın sevgili gibi gözlerime.
El ele tutuşup yürümedik ki seninle!
Göz göze bakışıp sevişmedik yine de.

Şimdi hasretim var benim bunlara,

Sağımda İsa solumda Musa,
Ben ortalarına oturdum.
Bu Cuma vakti İstanbul da!
Çamlıca tepesinde İlam da,
Ruhumu adamakıllı doyurdum…

Gönlümün duvarına,
Vurmuşken hasret!
Kısmet eyledi YARADAN,
Gözlerime oldu nimet…

Karşımda buluverdim.

Bu akşam dertlerim kabardı,
Seni anmaz olaydım…
Kolum kanadım kırıldı,
Benden ayrıldın anladım!

Kandırılmış bir çocuk gibi,

Aşkın zıddı nefret,
Sevginin de kin!
Her aşka başlarken,
Edilir yemin…

Canım cicim,

Sen beni öldürdün!
Yaşıyorum sanma.
Beni bu hale düşürdün,
Arkamdan sakın ağlama!

Terk etti güzellikler,